1965 yılında NASA, sıradan kalemlerin uzayda kullanılamayacağını fark etti. Bu büyük konuya gelen analiz ise uzay kalemleri oldu. Hatta bir efsaneye göre NASA bu kalemleri geliştirmek için milyarlarca dolar harcadı ama sonra iş bitti. Gerçek hikayeyi birlikte öğrenelim.
Kaynak:https://www.science.com/why-wouldnt-n…
1960’larda astronotlar, Dünya ve yerçekimi ortamı için tasarlanmış tükenmez kalemlerin şarjsız bir uzay ortamında kullanılamayacağını keşfettiler.
Efsaneye göre NASA, mikro yerçekimi ortamında çalışacak bir tükenmez kalem geliştirmek için milyonlarca dolar harcadı. Rus kozmonotlar ise kurşun kalem kullanarak bu sorunun üstesinden geldiler. Ancak, bu benzetme tamamen doğru değil.
Başlangıçta hem astronotlar hem de kozmonotlar uzayda kurşun kalem kullandılar.
NASA, uzayda kullanılmak üzere bir tükenmez kalem tasarlamak için biraz para harcadı, ancak maliyetlerin artacağı netleşince erken bir aşamada projeyi durdurdu.
Geliştirilen uzay kalemi, Fisher Pens adlı özel bir şirket tarafından geliştirildi.
1960’ların sonunda, Fisher Uzay Kalemi hem astronotlar hem de kozmonotlar tarafından yerçekimi olmayan tüm ortamlarda yazma ihtiyaçlarını karşılamak için kullanılmaya başlandı.
O zamanların tükenmez kalemleri oldukça tehlikeliydi.
İlk tükenmez kalemler 1945’te çıktı ama Fisher Pen şirketinin kurucusu Paul C. Fisher’a göre ‘her yerinden sızdırıyordu’. Mürekkep damlacıkları da bir uzay kapsülünde isteyeceğiniz bir şey değildir.
Peki astronomlar ve kozmonotlar neden kalem kullanmaya devam etmediler?
Uzayda serbestçe dolaşmasını istemediğiniz bazı şeyler vardır ve kalemlerin yarattığı atık bunlardan biridir. Bir uzay gemisinde serbestçe yüzen yanıcı kalem talaşları veya bir kurşun kalemden aşınmış mikroskobik elektrik iletken grafit parçacıkları büyük bir sorundur.
Uzayda rastgele küçük bir parçacık, hassas makineler için tehlike oluşturur
Özellikle yangın, uzay araçlarında önemli bir güvenlik konusudur. 1967’de Apollo 1 görevinde üç astronotu öldüren bir yangının ardından NASA, bu konudaki protokollerini düzgün bir şekilde sıkılaştırdı. Sıradan parçalardan ayrılan parçacıklar bu nedenle değerli bir tehlike kaynağıdır ve kabul edilemez.
1965’te Paul C. Fisher, Friedrich Schächter ve Erwin Rath uzay kalemini mükemmelleştirdiler ve ilk patenti aldılar.
Böylece uzayda tükenmez kalemler kullanılmaya başlandı.
Fisher, sızan mürekkebi tamir etmenin yolunun babası tarafından hayal edildiğini iddia etti.
‘Babam yaklaşık iki yıl önce ölmüştü ve aniden rüyamda bana geldi. “Paul, mürekkebe bir ölçü reçine katarsan akmayı durdurur,” dedi. Bunu hemen çalışanlarıma söyledim ve bana güldüler. İşe yaramayacağını söylediler ve biz de her çeşit ve miktarda kolofan denedik.’
Aslında, Fisher reçine ve reçine kelimelerini karıştırdı!
‘Üç ay sonra çalışanlarım bana haklı olduğumu söylediler! Rosin’i çalıştırmanın bir yolunu bulamadılar çünkü reçineyi kastettiğimi anladılar. Yüzde iki reçine kullandılar ve işe yaradı.’
Bu uzay kalemleri, basınçlı mürekkep kartuşları kullanır ve normal bir tükenmez kalemin zorlanacağı yerlerde çalışabilir.
Örneğin: sıcaklık değişimleri, baş aşağı, yağlı yüzeyler ve daha fazlası. Fisher, bu öğeleri, NASA’nın gelecekteki Apollo görevleri için ayrıntılı testlerden sonra satın aldığı NASA’ya satmayı teklif etti. Böylece Fisher Uzay Kalemi ilk olarak 1968 yılında Apollo 7 görevinde kullanıldı.
Fisher Uzay Kalemleri günümüzde hala kullanılmaktadır.
Bu kalemler hala kullanılsa da günümüzde Uluslararası Uzay İstasyonunda görev yapan astronot ve kozmonotların çok daha fazla seçeneği var. Örneğin, çeşitli renklerde kalemler ve hatta özel kalemler.
Bu özel kalemler normal kalemler değil, mekanik ve sivri uçlu kalemlerdir.
Teknolojideki ilerlemeler sayesinde, uçlar hala kırılsa da, Uluslararası Uzay İstasyonu’ndaki filtreleme sistemi potansiyel tehlikeleri oldukça etkili bir şekilde ortadan kaldırabilmektedir.
Bu uzay kalemini alarak tarihin bir parçası olmak istiyorsanız size kötü bir haberimiz var.
Bu kalemler Türkiye’de yaklaşık 2 bin TL’den başlayan fiyatlarla satılıyor 🙂
